Eerst al bijna lente en toen toch…
In de zachte en natte januarimaand staken de eerste narcissen al bijna hun kopjes uit het groen, de sneeuwklokjes kamen uit en de trots van Ben, de helleborissen (hellebori?) langs het middenpad bloeiden uitbundig.
Maar toen, pats. Koud, kouder en ijselijk koud. Het ijs stond op onze slootjes, waar gelukkig niet op geschaatst werd, al ging de schaatsbaan bij de buren juist in deze ijstijd dicht.
Er werd hier en daar snel gecontroleerd of alle waterleidingen wel afgesloten waren (niet allemaal bleek) maar bij de meesten ging het goed. Al blijft het natuurlijk afwachten of er straks, wanneer we in april alles weer open draaien niet toch het en en ander bevroren blijkt. We gaan het zien.
En natuurlijk draaiden de maandagse vrijwilligers gewoon door: de fietsenstalling is uitgemest en een nieuw gasflessenrek werd in elkaar gesleuteld.
Wat zouden we toch moeten zonder die luitjes!
en daarom wat fotootjes.